hahaha!

Wife stands in front of the mirror and tells husband, "I'm ugly! My boobs are sagging! My ass is too fat! Give me a compliment!"

Husband: "You have a very good eyesight!"

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!

tameme!

si juan nag-apply sa call center..

interviewer: what's your name?

juan: maam.. my name is is JUAN D' GREAT.

interviewer: (nagulat!) ahh.. so what are you applying for?

juan: maam.. i'm not applying four.. i'm applying only one.

interviewer: (tameme!) ahh.. so what can you contribute for the company?

juan: maam.. i got only P100 in my wallet.. is that ok?

interviewer: taena ka! humanap ka ng kausap mo!

juan: maam.. i can't understand tagalog.

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH!!!!!

isang tanong. isang sagot.

may nakita ako sa spikedhumor.com na sa tingin ko ay totoong sagot ng isang totoong estudyante sa isang totoong pagsusulit sa isang totoong math problem. hahaha. tawang-tawa talaga ako dito.  

kokontra ka pa ba sa sagot na ito? tama naman diba? hahaha. pinapahanap ang x. ayun hinanap niya. at natagpuan! hahahaha. isa ka talagang henyo! kung sino ka man! hahahaha.

awooh?

pinapasigaw ako ni mamayanah kaya heto na.. 

BAAAALLLOOOOOOOTTTT??!!!

ang sarap! kumain ako ngayon ng isa!

MAAAANNNNNNNGGGGGAAAAAAAAAAA!!!!

kumain ako kaninang hapon! hindi ako masyadong nasarapan sa sawsawan! 

kailangan bang ipasa? okey sumigaw na rin kayo RJ, cyndirellaz, payatot, jhosel, abe mulong caracas!

hulog sa bitag!

kahapon ay bumalik kami sa pond para muling subukan ang aming kapalaran sa pamimingwit ng isda sa ikatlong pagkakataon. nagdala kami ng nylon, mas maliit na hook kesa dati at yung pain pa rin namin ay yung maliliit na shrimps. pagdating doon ay sinimulan na namin ang pagkabit ng hook sa nylon. at pagkabit ng nylon sa sanga. tatlo kami. kaya tatlo ang ginawa naming pamingwit para more chances of winning ikanga. hahaha. isipin nating may dalawamput limang isda lang ang lumalangoy sa pond na yun. at iisa lang ang aming pamingwit. so 1/25 = 0.04. so 4% lang ang probability na makahuli kami. ikumpara natin sa tatlong pamingwit. so 3/25 = 0.12. so 12% ang chance namin na may mauto kaming isda. hahaha. sasabihin ninyo 'bakit di nalang kayo gumawa ng dalawamput limang pamingwit para siguradong may mahuli kayo?' una. nakakatamad. dalawa. kukulangin na kami sa nylon, hook at pain. tatlo. baka abutan na kami ng gabi sa paghanap na mahabang sanga. apat. excited na kami sobra makapwesto at mamingwit. lima. hindi naman talaga 100% sigurado na makahuli kasi nga ang laki ng pond. hindi natin 100% alam kung saan talaga ang lokasyon ng mga isda. at hindi rin natin 100% alam kung titirahin nila yung mga pain baka kasi busog rin sila. haha. basta ang daming factors. kailangan ko pang mag-review. basic statistics lang ang gusto kong ipakita. more chances of winning ikanga. nagsalita ang unemployed statistician. hahaha.

okey heto na! nakahuli na rin kami sa wakas! ang unang klaseng isda na nahuli namin. hito ata ito. di namin masyado alam. mga tatlong pulgada lamang ang liit nito. ako ang unang nakahuli sa amin kasi ako ang unang nakapaghanda ng pamingwit. hahaha. pero sa buong hapon ay isa lang ang nahuli ko. nakatatlo o apat na mga kaibigan ko. hahaha. pero okey lang. masaya pa rin. ang ikalawang klaseng isda na nahuli ng isang kaibigan ko ay isang maliit na tilapia. ayun sapol sa hook. haha.  

masayang masaya kami kasi may nauto na kaming mga isda sa wakas. hahaha. nakakaaliw talaga ang pangingisda!

nagpakain lang sa mga isda..

bumalik kami ni hardwaremaster dun sa pond nung linggo kasama ang isa pa naming kaibigan na absent nung una. siya ang nakapagbigay liwanag sa amin kung paano gamitin yung fishing rod. wala rin siyang karanasan sa paggamit ng ganung klaseng bagay pero siya yung nakabigay ng tamang paraan kung paano gamitin ang bagay na yun. chamba? siguro? pero sa tingin ko common sense lang talaga kailangan dun. haha. wala. mga utak manok lang kami ni hardwaremaster nung una hahaha. ayun okei na ang setup. yung dinala kong mga pain ay maliliit na shrimps na talaga. haha putek na talaga kung wala pa kaming mahuli dito. may mga bata at ilang manong ang nanood habang hinahanda namin yun. nakakahiya kasi parang tingin nila sa amin ay mga eksperto na sa larangan ng pangingisda at pamimingwit hahaha. manghang-mangha sila sa aming gamit na pamingwit. haha.

ilang minuto pa lang ang nakalipas ay nagrereklamo na kami sa tagal ng mga isdang lumapit sa aming bitag. panay pa sabi ko ng 'patience talaga kelangan pag namimingwit.' hahaha ang nagsalita. palagi akong lumilipat ng puwesto. mister patience nga naman talaga. hahaha. ayun. hanggang umabot na kami sa puwesto katabi ng mamang namimingwit rin. grabe ang dami na niyang nahuli! maliliit at may katamtaman din ang laki ng mga isdang nakuha niya. sabi niya may mga malalaki daw dun sa bandang malalim. mga tilapia, hito at iba pang isda. binebenta daw niya ang kanyang mga nahuhuli at ang iba ay ginagawang ulam. ayun. napansin rin niya na malaki yung hook na gamit namin at mga maliliit lang na isda ang nasa bandang mababaw. natawa si manong. haha. ngayon lang din namin napansin. haha mga utak manok talaga. hahaha. kaya isang dahilan rin yun kung bakit di kami nakakahuli. di pa rin kami nawalan ng pag-asa. ilang minuto ay may mga lumalapit na na mga tatlong pulgadang laki na mga isda. kaso. tinitirahan lang nila yung pain sa gilid. halatang enjoy na enjoy sila. busog na busog sa free meals. hindi talaga naming makuha sila na makabit sa hook. sayang. ibibigay din sana namin kung may mahuli kami kay manong. pero di pa rin kami nawawalan ng pag-asa. babalik pa rin kami sa susunod. mister patience nga talaga naman hahaha.    

knock knock joke..

knock! knock!

hus der?

lasengga.

lasengga hu?

all lasengga ladies!

all lasengga ladies!

all lasengga ladies!

all lasengga ladies!

all lasengga ladies!

oh oh oh!

now put ur hands up!

aow oh oh oh oh..

- bwahahaha bagong text joke! single ladies ni beyonce!

namingwit ng lumot..

nung linggo ay pumunta kami ni hardwaremaster sa isang pond doon. dito sa lugar namin. iligan city. sa isang tagong lugar. basta banda doon. wag niyo ng itanong saan. basta sa may bandang doon. wahaha. nagdala ng fishing rod si hardwaremaster at ako ang nagdala ng pain. anong klaseng pain? yung natira kong pellets sa aking napayapang flowerhorn. yun ang dinala ko haha. may ilang nangisda ring mga tao doon. gamit nila yung mga mahahabang sanga ng kawayan. at ang mga pain nila ay yung mga maliliit na uod. may ilang nahuli din sila. maliliit rin na isda. hehe. dahil nga hitech yung fishing rod na gamit namin. hindi kami marunong mag-setup. hahaha. first time din nagamit ni hardwaremaster yon. kaya walang kwenta. yung nylon na lang ginamit namin at hinagis sa pond. wala ring kwenta. kasi yung pellet di masyado kumakapit sa hook. pag hinagis mo sa pond ay natatapon yung pellet. hahaha. kaya tuloy na lang kami ulit sa aming bike trip. hehe. babalik kami doon at maliliit na shrimps na talaga dadalhin ko. at magtatanong rin ako ke pareng gogol at ke mareng wikihow kung paano gamitin ang isang fishing rod.